Astronotların Ay’a en son ayak basmalarından (Aralık 1972) bu yana neredeyse 50 yıl geçti. Bu, önümüzdeki on yılda değişecek: NASA’nın Artemis programı, insanları tekrar uydumuza indirmeyi planlıyor. Bu sefer aya uçan ilk kadın da orada olacak. Ancak sadece bu da değil: uluslararası ortaklarla birlikte, ayda kalıcı bir üs kampı kurulacak ve Ay Geçidi ile birlikte, ay yörüngesinde hem araştırma için hem de bir “aktarma istasyonu” olarak hizmet veren bir uzay istasyonu olacak. uzay mekiği ve ay yüzeyi, insanlık için bir sonraki büyük adımı hazırlıyor: astronotların Mars’a ilk uçuşu.
Bu büyük girişim için NASA, Uzay Fırlatma Sistemi adı verilen yeni bir roket geliştirdi. Ay’a aynı anda bir uzay gemisi, astronot ve kargo taşıyabilir. Dört kişilik bir mürettebatı barındırabilen Orion uzay aracı da aya yapılacak görevler için yeniden tasarlandı.
Artemis I, NASA’nın Artemis programı için bir dizi görevin ilkidir. Hala insansız olan bu görev sırasında, yeni geliştirilen tüm sistemler – Orion uzay aracı, büyük roket SLS (Uzay Fırlatma Sistemi) ve yer sistemleri – kombinasyon halinde test edilecek. Artemis II, gemide dört kişilik bir mürettebata sahip olacak ve ayın etrafında dönecek. Artemis III ile insanların tekrar aya inmesi gerekiyor.
ESM: Alman teknolojisi ay görevlerine güç veriyor
Tüm Orion uzay araçlarının merkezi bir parçası, Avrupa Hizmet Modülü ESM’dir. Uzay gemisinin tahrik ve ikmal ünitesi NASA adına Avrupa Uzay Ajansı ESA tarafından Bremen sahasında Alman teknolojisi ile inşa edildi. Ana motoru içerir ve dört güneş paneli aracılığıyla güç sağlar, uzay aracındaki iklimi ve sıcaklığı düzenler ve mürettebat için yakıt, oksijen ve su depolar. Orion uzay aracı ve dolayısıyla ESM, Ay’a ve aynı zamanda Mars’a ve ötesine gelecekteki insanlı keşif misyonları için merkezi bir kilometre taşı olarak kabul ediliyor.
Artemis işbirliğiyle NASA, ilk kez uzay misyonları için kritik bir bileşen için diğer ülkelerden ortaklar kullanıyor – Avrupa uzay uluslarının performansına yönelik muazzam bir güven oyu. Airbus’ın Bremen’deki endüstriyel yönetimi altında, on ülkedeki bir Avrupa endüstriyel konsorsiyumu ilk ESM-1 uçuş ünitesini gerçekleştirdi. Uygun bir şekilde, ESM-1, Hansa şehrinin adını taşır. Bugüne kadar NASA, Artemis programının bir parçası olarak altı Avrupa hizmet modülü sipariş etti.
Avrupa üye devletleri arasında Almanya, ISS’de yer alan diğer uzay ülkeleri (ABD, Rusya, Japonya ve Kanada) için en önemli ortaktır ve Napoli’deki ESA Bakanlar Konseyi Konferansında ESM’yi inşa etme kararının kilit destekçilerinden biridir. ESM programında Almanya’nın payı yüzde 50 civarındadır ve DLR’de Alman Uzay Ajansı tarafından yönetilmektedir.
Deney MARE: Aya giderken radyasyona maruz kalma izinde
İlk Artemis görevi yine de etten kemikten bir ekip olmadan gerçekleşecek. Ancak, aya ve dünyaya dönüş (maksimum 42 günlük) uçuş tamamen “insansız” değildir – gemide iki dişi “hayalet” olacaktır: Helga ve Zohar. Özellikle radyasyona duyarlı organlardaki radyasyon dozunun ölçülebilmesi için üreme organları da dahil olmak üzere dişi gövdesini simüle eden özel radyasyon detektörleri ile donatılmış ölçüm organlarıdır. DLR Havacılık ve Uzay Tıbbı Enstitüsü tarafından yönetilen deneyin adı MARE (Matroshka AstroRad Radyasyon Deneyi), geleceğin Artemis mürettebatının maruz kalacağı radyasyon maruziyetini araştırıyor.
MARE aynı zamanda Uluslararası Uzay İstasyonu ISS’nin yörüngesi dışında dişi organizma üzerindeki radyasyon maruziyetini ölçen ilk kişidir. Kadınlar genellikle erkeklerden daha fazla kanser geliştirme riskine sahiptir. Bu nedenle, bu verilere dayanarak gelecekteki uzun vadeli görevlerin mürettebatı için koruyucu önlemler geliştirmek önemlidir. İsrail Uzay Ajansı’nın katkı sağladığı Zohar, İsrail şirketi StemRad tarafından yapılan koruyucu bir yelek giyerek aya uçarken, DLR Matroshka Helga herhangi bir korumasız uçacak. Bu şekilde, özdeş modeller karşılaştırılabilir veri kümeleri toplar. Yüzeye ve gövdenin içine toplam 6000’den fazla aktif ölçüm sensörü bağlanmıştır. Ay etrafındaki uzay uçuşunun ardından AstroRad koruyucu yeleğin etkinliğini değerlendirebilmek için her iki modelin radyasyon değerleri karşılaştırılır. MARE, Ay’a uçuş sırasında belirli zamanlarda uzay aracının içindeki radyasyona maruz kalmanın ne kadar yüksek olduğunu belirlemek için kullanılabilecek ölçüm verilerini de ilk kez sürekli olarak kaydediyor.
Artemis I görevi sırasında, Orion uzay aracı Dünya’dan yaklaşık yarım milyon kilometre uzağa uçacak – daha önce herhangi bir mürettebatlı uzay aracının uçtuğundan daha uzağa. Geleceğin “gerçek” mürettebatı için yolculuğu güvenli hale getirecek büyük miktarda veri toplamak için test mankenlerini kullanmanın en iyi ön koşulları.
Bu büyük girişim için NASA, Uzay Fırlatma Sistemi adı verilen yeni bir roket geliştirdi. Ay’a aynı anda bir uzay gemisi, astronot ve kargo taşıyabilir. Dört kişilik bir mürettebatı barındırabilen Orion uzay aracı da aya yapılacak görevler için yeniden tasarlandı.
Artemis I, NASA’nın Artemis programı için bir dizi görevin ilkidir. Hala insansız olan bu görev sırasında, yeni geliştirilen tüm sistemler – Orion uzay aracı, büyük roket SLS (Uzay Fırlatma Sistemi) ve yer sistemleri – kombinasyon halinde test edilecek. Artemis II, gemide dört kişilik bir mürettebata sahip olacak ve ayın etrafında dönecek. Artemis III ile insanların tekrar aya inmesi gerekiyor.
ESM: Alman teknolojisi ay görevlerine güç veriyor
Tüm Orion uzay araçlarının merkezi bir parçası, Avrupa Hizmet Modülü ESM’dir. Uzay gemisinin tahrik ve ikmal ünitesi NASA adına Avrupa Uzay Ajansı ESA tarafından Bremen sahasında Alman teknolojisi ile inşa edildi. Ana motoru içerir ve dört güneş paneli aracılığıyla güç sağlar, uzay aracındaki iklimi ve sıcaklığı düzenler ve mürettebat için yakıt, oksijen ve su depolar. Orion uzay aracı ve dolayısıyla ESM, Ay’a ve aynı zamanda Mars’a ve ötesine gelecekteki insanlı keşif misyonları için merkezi bir kilometre taşı olarak kabul ediliyor.
Artemis işbirliğiyle NASA, ilk kez uzay misyonları için kritik bir bileşen için diğer ülkelerden ortaklar kullanıyor – Avrupa uzay uluslarının performansına yönelik muazzam bir güven oyu. Airbus’ın Bremen’deki endüstriyel yönetimi altında, on ülkedeki bir Avrupa endüstriyel konsorsiyumu ilk ESM-1 uçuş ünitesini gerçekleştirdi. Uygun bir şekilde, ESM-1, Hansa şehrinin adını taşır. Bugüne kadar NASA, Artemis programının bir parçası olarak altı Avrupa hizmet modülü sipariş etti.
Avrupa üye devletleri arasında Almanya, ISS’de yer alan diğer uzay ülkeleri (ABD, Rusya, Japonya ve Kanada) için en önemli ortaktır ve Napoli’deki ESA Bakanlar Konseyi Konferansında ESM’yi inşa etme kararının kilit destekçilerinden biridir. ESM programında Almanya’nın payı yüzde 50 civarındadır ve DLR’de Alman Uzay Ajansı tarafından yönetilmektedir.
Deney MARE: Aya giderken radyasyona maruz kalma izinde
İlk Artemis görevi yine de etten kemikten bir ekip olmadan gerçekleşecek. Ancak, aya ve dünyaya dönüş (maksimum 42 günlük) uçuş tamamen “insansız” değildir – gemide iki dişi “hayalet” olacaktır: Helga ve Zohar. Özellikle radyasyona duyarlı organlardaki radyasyon dozunun ölçülebilmesi için üreme organları da dahil olmak üzere dişi gövdesini simüle eden özel radyasyon detektörleri ile donatılmış ölçüm organlarıdır. DLR Havacılık ve Uzay Tıbbı Enstitüsü tarafından yönetilen deneyin adı MARE (Matroshka AstroRad Radyasyon Deneyi), geleceğin Artemis mürettebatının maruz kalacağı radyasyon maruziyetini araştırıyor.
MARE aynı zamanda Uluslararası Uzay İstasyonu ISS’nin yörüngesi dışında dişi organizma üzerindeki radyasyon maruziyetini ölçen ilk kişidir. Kadınlar genellikle erkeklerden daha fazla kanser geliştirme riskine sahiptir. Bu nedenle, bu verilere dayanarak gelecekteki uzun vadeli görevlerin mürettebatı için koruyucu önlemler geliştirmek önemlidir. İsrail Uzay Ajansı’nın katkı sağladığı Zohar, İsrail şirketi StemRad tarafından yapılan koruyucu bir yelek giyerek aya uçarken, DLR Matroshka Helga herhangi bir korumasız uçacak. Bu şekilde, özdeş modeller karşılaştırılabilir veri kümeleri toplar. Yüzeye ve gövdenin içine toplam 6000’den fazla aktif ölçüm sensörü bağlanmıştır. Ay etrafındaki uzay uçuşunun ardından AstroRad koruyucu yeleğin etkinliğini değerlendirebilmek için her iki modelin radyasyon değerleri karşılaştırılır. MARE, Ay’a uçuş sırasında belirli zamanlarda uzay aracının içindeki radyasyona maruz kalmanın ne kadar yüksek olduğunu belirlemek için kullanılabilecek ölçüm verilerini de ilk kez sürekli olarak kaydediyor.
Artemis I görevi sırasında, Orion uzay aracı Dünya’dan yaklaşık yarım milyon kilometre uzağa uçacak – daha önce herhangi bir mürettebatlı uzay aracının uçtuğundan daha uzağa. Geleceğin “gerçek” mürettebatı için yolculuğu güvenli hale getirecek büyük miktarda veri toplamak için test mankenlerini kullanmanın en iyi ön koşulları.