Yunanistan’da yangınlar geniş arazileri, insan mülklerini ve geçmişimizin bir kısmını yok etti.
Dünyanın birçok yerinden yardım geliyormümkün olan her şekilde, ama ne yazık ki bizim durumumuzda olan her şeyde gözlemci rolüne sahibiz.
Her gün zor görüntüler görüyoruzevlerinde yaşayan insanlar, savaşmak için kalan diğerleri, bitkin itfaiyeciler.
Onlarla birlikte bir televizyon karşısında ağlarız ve çoğu zaman bunu hissederiz. Bu acıyı yaşamaya hakkımız yok.
Durumun daha gerçekçi bir resmini vermeye çalışan gazetecilerköylerini korumaya çalışan veya evlerini çoktan kaybetmiş insanlarla röportaj yapıyorlar.
Bu vakalardan birinde, bir muhabir bir adamla röportaj yapmaya çalışıyordu. alev almasın diye evini suluyormuş. Görüşülen kişi, bölgeye zaten ulaşmış olan duman nedeniyle güçlükle nefes alıyordu. Televizyonda canlı yayında olduğu gerçeğini bir kenara bırakırsak, muhabir çantasında maske aramaya başladı. Bu hareketi gören görüşmeci, onun önünde teşekkür ederek ağlamaya başladı. Gazeteci ağlayarak ona sarıldı.
Bu video televizyonda viral oldusiteler ve sosyal ağlar çünkü bizi doğrudan ilgilendirmese de yaşananlardan hepimizin duyduğu üzüntüyü çok iyi ifade ediyor.
Ancak bu bölümde, yangınların ve Yunanistan’ın bu saatlerde yaşadığı trajedinin ötesine geçen bir başka yönü daha var. Muhabir, iş yerinde ağlamaya başlayan bir kadın. Ve içinde yaşadığımız toplumda, çalışırken duygu belirtisi göstermek genellikle profesyonelce görülmez. Ama gerçekten öyle mi?
Aslında bu iki kişi arasında yaşananlar, işyerinde kadın varlığının ne kadar temel olduğunu anlamak için önemli bir örnek. Kendini daha fazla kabul görmek için erkek gibi davranan kadınlar değil, duyarlılık (gazeteci acı çeken birini görür ve ona yardım etmeye çalışır) veya annelik içgüdüsü (gazeteci maske arar) gibi tüm özelliklerine saygı duyanlar için. görüşmeci için). Bunlar, çalışma ortamını herkes için daha insancıl ve dolayısıyla daha verimli hale getiren davranışlardır.
Konsepti genişletmekbir işyerinde en iyi grup sonucunun ofiste sadece erkekler veya kadınlar, sadece gençler veya sadece yaşlılar, sadece mezunlar veya sadece düşük eğitimli olmasıyla değil, bu farklılıkları birleştirerek elde edildiğini söyleyebiliriz.
Kadınları zorlayan zihniyeti aşmalı olmak için erkek gibi davranmaları kabul edilmiş, tıpkı Yunan gazetecinin yaptığı gibi tüm bu güzel ve benzersiz özellikleri ortaya çıkarmak yerine. Kadınların her türlü çalışma ortamında olmasının kolektif büyüme için ne kadar önemli olduğunu bize gösteren bir örnek.
İlgili
Dünyanın birçok yerinden yardım geliyormümkün olan her şekilde, ama ne yazık ki bizim durumumuzda olan her şeyde gözlemci rolüne sahibiz.
Her gün zor görüntüler görüyoruzevlerinde yaşayan insanlar, savaşmak için kalan diğerleri, bitkin itfaiyeciler.
Onlarla birlikte bir televizyon karşısında ağlarız ve çoğu zaman bunu hissederiz. Bu acıyı yaşamaya hakkımız yok.
Durumun daha gerçekçi bir resmini vermeye çalışan gazetecilerköylerini korumaya çalışan veya evlerini çoktan kaybetmiş insanlarla röportaj yapıyorlar.
Bu vakalardan birinde, bir muhabir bir adamla röportaj yapmaya çalışıyordu. alev almasın diye evini suluyormuş. Görüşülen kişi, bölgeye zaten ulaşmış olan duman nedeniyle güçlükle nefes alıyordu. Televizyonda canlı yayında olduğu gerçeğini bir kenara bırakırsak, muhabir çantasında maske aramaya başladı. Bu hareketi gören görüşmeci, onun önünde teşekkür ederek ağlamaya başladı. Gazeteci ağlayarak ona sarıldı.
Bu video televizyonda viral oldusiteler ve sosyal ağlar çünkü bizi doğrudan ilgilendirmese de yaşananlardan hepimizin duyduğu üzüntüyü çok iyi ifade ediyor.
Ancak bu bölümde, yangınların ve Yunanistan’ın bu saatlerde yaşadığı trajedinin ötesine geçen bir başka yönü daha var. Muhabir, iş yerinde ağlamaya başlayan bir kadın. Ve içinde yaşadığımız toplumda, çalışırken duygu belirtisi göstermek genellikle profesyonelce görülmez. Ama gerçekten öyle mi?
Aslında bu iki kişi arasında yaşananlar, işyerinde kadın varlığının ne kadar temel olduğunu anlamak için önemli bir örnek. Kendini daha fazla kabul görmek için erkek gibi davranan kadınlar değil, duyarlılık (gazeteci acı çeken birini görür ve ona yardım etmeye çalışır) veya annelik içgüdüsü (gazeteci maske arar) gibi tüm özelliklerine saygı duyanlar için. görüşmeci için). Bunlar, çalışma ortamını herkes için daha insancıl ve dolayısıyla daha verimli hale getiren davranışlardır.
Konsepti genişletmekbir işyerinde en iyi grup sonucunun ofiste sadece erkekler veya kadınlar, sadece gençler veya sadece yaşlılar, sadece mezunlar veya sadece düşük eğitimli olmasıyla değil, bu farklılıkları birleştirerek elde edildiğini söyleyebiliriz.
Kadınları zorlayan zihniyeti aşmalı olmak için erkek gibi davranmaları kabul edilmiş, tıpkı Yunan gazetecinin yaptığı gibi tüm bu güzel ve benzersiz özellikleri ortaya çıkarmak yerine. Kadınların her türlü çalışma ortamında olmasının kolektif büyüme için ne kadar önemli olduğunu bize gösteren bir örnek.
İlgili