Museo Novecento, bu yaz farklı bir sanat türüne kapılarını açtı: görsel ifadeyi çevresel savunuculukla harmanlayan. Amerikalı sanatçı ve koruma uzmanı Haley Mellin, bir zamanlar sanat üzerinde çalıştığı Floransa'ya geri döner ve ilk solo müze sergisini sunmak için: Biz doğayız (Biz doğayız), 24 Haziran – 29 Ekim arasında görülüyor.
Sergio Risealiti ve Stefania Rispoli tarafından küratörlüğünde sergi, ziyaretçileri sadece Mellin'in manzaralarını değil, aynı zamanda kâr amacı gütmeyen kuruluşları Acres'e doğal alanları korumak için küresel misyonuyla da etkileşime girmeye davet ediyor.
Odalar taze boya aroması ile doludur. Beyaz duvarlar, ziyaretçileri tasvir ettikleri ormanlara taşıyan küçük, pitoresk işlere sahiptir. Yeşil ve kök şeklindeki çizimlerin patlamaları, izleyicileri arazi korumasını oturmaya, gözlemlemeye ve yeniden düşünmeye teşvik eder. Dört odaya yayılan sergi, katmanlı bir duyusal yolculuk yaratıyor. İlk üç alan, büyük beyaz duvarlarla parlak Küçük ölçekli resimler– Tuval üzerinde kömür çalışıyorve Mellin'in sayfalarıeskiz defterleri. Her parça, doğada immered iken, Avustralya'dan Peru'nun yağmur ormanlarına kadar yaratılan saha çalışmasına dayalı uygulama sanatını yansıtır.
Haley Mellin, CW 15.4671 ° N, 90.7777 ° W, 2022, tuval üzerinde guache, 21.75 x 25.75 inç (çerçeveli), 55.2 x 65.4 santimetre
Bir resim, doğanın öngörülemezliğinin bir hikayesini bile taşıyor: Guatemala'daki bir açık hava oturumu sırasında Mellin'in fırça darbelerini Bludd için. “Doğa resmi bitirdi,” diyor yerinde oynayan bir videoda. Bu denge Bethaeen kontrolü ve şans sergi boyunca devam ediyor. Çevredeki duvarlarda, Mellin'in arazi koruma konusundaki yansıması ziyaretçileri diğer bakım biçimlerini düşünmeye davet ediyor. Bir metin şunları okur: “Koruma, iyi yapıldığında görünmez. Orada şimdiki zamanın izi yok: yaşam binlerce yıldır olduğu gibi akmaya devam ediyor. “ Bu incelik duygusu sanat eserlerinde yankılanır. Floransa'dan 26 yaşındaki müze personelinde Rebecca, “İlk bakışta, eserler basit görüntüler gibi görünüyor” dedi. “Ama yaklaştığınızda, neredeyse 3D gibi oldukları gibi doku ve renk katmanları görüyorsunuz.”
Son oda, konukları bir galeriden orman benzeri bir ortama taşıyarak tonu değiştiriyor. Böcek ve kuşların sesleri havayı doldurur ve yoğun yaprakların görüntüleri duvarları kaplar. İki ekran döngü videosu: Mellin'den biri yolculuğunu ve ilhamlarını paylaşıyor ve diğeri sanatın dönümlük küresel etkisini sergiliyor. Kâr amacı gütmeyen kuruluş, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki milli parklar ve Güney Amerika ve Afrika'daki Yerli -Man tarafından yönetilen bölgelerde 30 milyondan fazla arazinin korunmasını desteklemiştir. Tezgahlar ve kulaklıklar bekliyor, en azından duraklatmayı ve listeyi videonun mesajına davet ediyor. Hemen yanında, desteklenen sitelerin listeleri galeri duvarlarındadır ve ziyaretçilere uluslararası kuruluşun erişiminin net bir resmini sunar. Sürdürülebilirlik de serginin yapımının merkezinde yer aldı. Müze ekibi karbon ayak izini hesapladı, yeniden kullanılabilir nakliye kasalarını kullandı, inşa edilen her sanat çerçevesi için ağaç dikti ve tüm malzemeleri eko sertifikalı kağıt üzerine bastı.
Sergi odalarının ötesinde, biz doğa Floransa'nın kamusal alanlarına genişliyor. Komşu Leopoldine Bahçesi son zamanlarda 300 yerli Toskana türünü içeren yeşil bir avluya dönüştü. Bahçe, Almedey, canlı müzik ve kitap okumaları ile etkinliklere ev sahipliği yaptı, toplama, yansıma ve sanat ve doğa hakkında diyalog alanını öngördü.
Serginin halka açık programlamasının bir parçası olarak, ziyaretçiler her Pazar gözlem ve doğa temelli yaratıcılığa odaklanan temalı etkinliklere katılabilirler. Yaklaşan etkinlikler arasında doğal bakışlar, botanik eskiz oturumu ve Green'in Guardians'ı, 6 ila 11 yaş arası çocuklar için bir seans, daha genç ziyaretçileri kabuk, yapraklar ve dallar gibi doğal sanat malzemeleri gibi bir bitki ve zanaat yapmaya teşvik eden bir seans içerir.
Amerika Birleşik Devletleri'ne dayanmasına rağmen, Mellin'in Floransa ile olan bağları, Rosenclaire ikilisi olan barikatçı sanatsal eğitime geri dönüyor ve bu sergiyi hem profesyonel bir kilometre taşı hem de kişisel bir dönüş haline getiriyor. Şimdi, resim ve aktivizmi birleştiren, izleyicileri duraklamaya davet eden, gözlemleyen ve görünmez ama acil koruma çalışmalarını düşünen bir proje ile geri dönüyor.
Bu makale, Georgetown Üniversitesi'nin Floransa'daki Yurtdışı Çalışma Programı ile bir gazetecilik işbirliğinin bir parçası olarak üretildi.
İlgili
Florence Daily News'ten Discovery Daha Fazla
E -postanıza gönderilen en son yayınları almak için abone olur.
Sergio Risealiti ve Stefania Rispoli tarafından küratörlüğünde sergi, ziyaretçileri sadece Mellin'in manzaralarını değil, aynı zamanda kâr amacı gütmeyen kuruluşları Acres'e doğal alanları korumak için küresel misyonuyla da etkileşime girmeye davet ediyor.
Odalar taze boya aroması ile doludur. Beyaz duvarlar, ziyaretçileri tasvir ettikleri ormanlara taşıyan küçük, pitoresk işlere sahiptir. Yeşil ve kök şeklindeki çizimlerin patlamaları, izleyicileri arazi korumasını oturmaya, gözlemlemeye ve yeniden düşünmeye teşvik eder. Dört odaya yayılan sergi, katmanlı bir duyusal yolculuk yaratıyor. İlk üç alan, büyük beyaz duvarlarla parlak Küçük ölçekli resimler– Tuval üzerinde kömür çalışıyorve Mellin'in sayfalarıeskiz defterleri. Her parça, doğada immered iken, Avustralya'dan Peru'nun yağmur ormanlarına kadar yaratılan saha çalışmasına dayalı uygulama sanatını yansıtır.
Haley Mellin, CW 15.4671 ° N, 90.7777 ° W, 2022, tuval üzerinde guache, 21.75 x 25.75 inç (çerçeveli), 55.2 x 65.4 santimetre
Bir resim, doğanın öngörülemezliğinin bir hikayesini bile taşıyor: Guatemala'daki bir açık hava oturumu sırasında Mellin'in fırça darbelerini Bludd için. “Doğa resmi bitirdi,” diyor yerinde oynayan bir videoda. Bu denge Bethaeen kontrolü ve şans sergi boyunca devam ediyor. Çevredeki duvarlarda, Mellin'in arazi koruma konusundaki yansıması ziyaretçileri diğer bakım biçimlerini düşünmeye davet ediyor. Bir metin şunları okur: “Koruma, iyi yapıldığında görünmez. Orada şimdiki zamanın izi yok: yaşam binlerce yıldır olduğu gibi akmaya devam ediyor. “ Bu incelik duygusu sanat eserlerinde yankılanır. Floransa'dan 26 yaşındaki müze personelinde Rebecca, “İlk bakışta, eserler basit görüntüler gibi görünüyor” dedi. “Ama yaklaştığınızda, neredeyse 3D gibi oldukları gibi doku ve renk katmanları görüyorsunuz.”
Son oda, konukları bir galeriden orman benzeri bir ortama taşıyarak tonu değiştiriyor. Böcek ve kuşların sesleri havayı doldurur ve yoğun yaprakların görüntüleri duvarları kaplar. İki ekran döngü videosu: Mellin'den biri yolculuğunu ve ilhamlarını paylaşıyor ve diğeri sanatın dönümlük küresel etkisini sergiliyor. Kâr amacı gütmeyen kuruluş, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki milli parklar ve Güney Amerika ve Afrika'daki Yerli -Man tarafından yönetilen bölgelerde 30 milyondan fazla arazinin korunmasını desteklemiştir. Tezgahlar ve kulaklıklar bekliyor, en azından duraklatmayı ve listeyi videonun mesajına davet ediyor. Hemen yanında, desteklenen sitelerin listeleri galeri duvarlarındadır ve ziyaretçilere uluslararası kuruluşun erişiminin net bir resmini sunar. Sürdürülebilirlik de serginin yapımının merkezinde yer aldı. Müze ekibi karbon ayak izini hesapladı, yeniden kullanılabilir nakliye kasalarını kullandı, inşa edilen her sanat çerçevesi için ağaç dikti ve tüm malzemeleri eko sertifikalı kağıt üzerine bastı.
Sergi odalarının ötesinde, biz doğa Floransa'nın kamusal alanlarına genişliyor. Komşu Leopoldine Bahçesi son zamanlarda 300 yerli Toskana türünü içeren yeşil bir avluya dönüştü. Bahçe, Almedey, canlı müzik ve kitap okumaları ile etkinliklere ev sahipliği yaptı, toplama, yansıma ve sanat ve doğa hakkında diyalog alanını öngördü.
Serginin halka açık programlamasının bir parçası olarak, ziyaretçiler her Pazar gözlem ve doğa temelli yaratıcılığa odaklanan temalı etkinliklere katılabilirler. Yaklaşan etkinlikler arasında doğal bakışlar, botanik eskiz oturumu ve Green'in Guardians'ı, 6 ila 11 yaş arası çocuklar için bir seans, daha genç ziyaretçileri kabuk, yapraklar ve dallar gibi doğal sanat malzemeleri gibi bir bitki ve zanaat yapmaya teşvik eden bir seans içerir.
Amerika Birleşik Devletleri'ne dayanmasına rağmen, Mellin'in Floransa ile olan bağları, Rosenclaire ikilisi olan barikatçı sanatsal eğitime geri dönüyor ve bu sergiyi hem profesyonel bir kilometre taşı hem de kişisel bir dönüş haline getiriyor. Şimdi, resim ve aktivizmi birleştiren, izleyicileri duraklamaya davet eden, gözlemleyen ve görünmez ama acil koruma çalışmalarını düşünen bir proje ile geri dönüyor.
Bu makale, Georgetown Üniversitesi'nin Floransa'daki Yurtdışı Çalışma Programı ile bir gazetecilik işbirliğinin bir parçası olarak üretildi.
İlgili
Florence Daily News'ten Discovery Daha Fazla
E -postanıza gönderilen en son yayınları almak için abone olur.