Evrenimiz nasıl gelişti? Bu, Öklid uydu misyonunun cevap vermesi gereken, kozmolojinin hala cevaplanmamış bir sorusudur. 2022’den başlayarak Euclid, evrendeki karanlık madde ve karanlık enerji oranını araştıracak. Amaç, evrenin bu karanlık kısmının geometrisini keşfetmek. Faydalı yük modülünün bilimsel enstrümanlarla testleri başarıyla tamamlandı. Artık son yazılım sorunlarını düzeltmek de mümkün oldu. DLR’deki Alman Uzay Ajansı Öklid Proje Yöneticisi Dr. Alessandra Roy, “Görev, önümüzdeki yıllarda astronomi camiası için kapsamlı bir bilgi kaynağı olmayı hedefliyor” diye açıklıyor. “Yük testinin ve son yazılım değişikliklerinin başarıyla tamamlanmasıyla, Euclid artık son aşamada.”
Teleskop ve aletler 1,5 milyardan fazla galaksiyi gözlemliyor
Öklid’in yükü bir teleskop ve iki aletten oluşur: NISP (Nkulak BENkızılötesiSspektrometre ve Photometer) gökyüzünü yakın kızılötesi aralığında incelerken, VIS (Vmümkün BENNStrument) elektromanyetik spektrumun görünür kısmında çalışır. Her iki araç da evrenin genişlemesini ve uzak galaksi kümelerinin oluşumunu ve bunların karanlık enerji ve karanlık maddenin varlığından nasıl etkilendiğini kaydetmek için tasarlanmıştır. Roy, “Gezegenler veya yıldızlar gibi görünür maddeyi oluşturan atomlar ve moleküller, evrendeki tüm maddenin yalnızca yüzde dördünü oluşturuyor” dedi. “Gerisi ışık tarafından yansıtılmaz: bir şey olması gerektiğini biliyoruz ama görünmez.”
Altı yıllık görev sırasında Euclid, 1,5 milyardan fazla galaksiyi gözlemleyecek. Misyon, evrenin son on milyar yıldaki gelişimini araştıracak. Bilimsel verilerin değerlendirilmesi, biri Almanya’da kurulacak olan Euclid veri merkezlerinde gerçekleştirilmektedir. Bu merkezler, ham verileri depolayacak ve dünya çapındaki bilim camiasının kullanımına sunulacak nihai ürünlere işleyecek.
Uzay koşullarında faydalı yük testi
Bu uzay görevinin gelişimi çok zahmetlidir: uzay aracı, dünya yüzeyinden yaklaşık 1,5 milyon kilometre uzaktaki son konumuna doğru dünyayı terk ettiğinde, eksiklikler pek düzeltilemez. Bu nedenle, her uzay projesinin farklı model ve testlerle birkaç aşaması vardır. Son olarak uydu üzerinde kullanılacak sözde uçuş modeli oluşturulur. Öklid yükünün, halihazırda entegre edilmiş aletler ve teleskopla birlikte uçuş modeli şu anda Belçika’daki Centre Spatial de Liège’de bulunuyor.
Orada, uzaya uygunluğunu doğrulamak için gerekli olan bir dizi testten geçti. Yük ve bileşenler, sözde bir termal vakum odasında uzayın sıcaklık ve vakum koşullarına maruz bırakıldı. Örneğin, ekipmanın eksi 150 santigrat derecelik bir ortam sıcaklığında da düzgün çalışabileceğini kanıtlaması gerekiyordu. Bir kolimatör adı verilen bir simülatör yardımıyla, tüm optik bileşenleri kontrol etmek için yıldızların test görüntüleri de Öklid teleskopuna yansıtıldı. Bu testler başarıyla tamamlandı ve son yazılım sorunları artık ortadan kalktı.
Bir sonraki adımda faydalı yük, elektrik besleme ünitesi olan servis modülü ile birlikte uyduya entegre edileceği Torino’daki (İtalya) Thales Alenia Space Italy’ye (TASI) getirilecek. Üretim hatalarını ortadan kaldırmak için “kabul testleri” olarak adlandırılan başka testler de burada yapılır. Öklid daha sonra Kourou’daki (Fransız Guyanası) Avrupa uzay limanına nakledilecek. Misyonun, 2022’nin sonlarında bir Soyuz fırlatma aracıyla orada uzaya fırlatılması planlanıyor.
Öklid konsorsiyumuna yüksek Alman katılımı
Öklid, Avrupa Uzay Ajansı ESA’nın Kozmik Vizyon programından bir görevdir. Öklid konsorsiyumu, Almanya dahil 17 ülkeden bilim adamlarını ve mühendisleri içeriyor. Garching’deki Max Planck Dünya Dışı Fizik Enstitüsü, Heidelberg’deki Max Planck Astronomi Enstitüsü, Bonn Üniversitesi ve Münih’teki Ludwig Maximilian Üniversitesi misyona dahil oldular ve başladıktan sonra da desteklemeye devam edecekler. Federal Ekonomi ve Enerji Bakanlığı’nın (BMWi) fonlarıyla, DLR’deki Alman Uzay Ajansı, özellikle NISP aracı için donanım ve yazılımın geliştirilmesi olmak üzere faydalı yüke önemli katkılarda bulundu. Bilimsel verilerin değerlendirilmesinin bir parçası olan Alman veri merkezi ve yazılımının inşası da bu fon yardımı ile gerçekleştirilmelidir.
Teleskop ve aletler 1,5 milyardan fazla galaksiyi gözlemliyor
Öklid’in yükü bir teleskop ve iki aletten oluşur: NISP (Nkulak BENkızılötesiSspektrometre ve Photometer) gökyüzünü yakın kızılötesi aralığında incelerken, VIS (Vmümkün BENNStrument) elektromanyetik spektrumun görünür kısmında çalışır. Her iki araç da evrenin genişlemesini ve uzak galaksi kümelerinin oluşumunu ve bunların karanlık enerji ve karanlık maddenin varlığından nasıl etkilendiğini kaydetmek için tasarlanmıştır. Roy, “Gezegenler veya yıldızlar gibi görünür maddeyi oluşturan atomlar ve moleküller, evrendeki tüm maddenin yalnızca yüzde dördünü oluşturuyor” dedi. “Gerisi ışık tarafından yansıtılmaz: bir şey olması gerektiğini biliyoruz ama görünmez.”
Altı yıllık görev sırasında Euclid, 1,5 milyardan fazla galaksiyi gözlemleyecek. Misyon, evrenin son on milyar yıldaki gelişimini araştıracak. Bilimsel verilerin değerlendirilmesi, biri Almanya’da kurulacak olan Euclid veri merkezlerinde gerçekleştirilmektedir. Bu merkezler, ham verileri depolayacak ve dünya çapındaki bilim camiasının kullanımına sunulacak nihai ürünlere işleyecek.
Uzay koşullarında faydalı yük testi
Bu uzay görevinin gelişimi çok zahmetlidir: uzay aracı, dünya yüzeyinden yaklaşık 1,5 milyon kilometre uzaktaki son konumuna doğru dünyayı terk ettiğinde, eksiklikler pek düzeltilemez. Bu nedenle, her uzay projesinin farklı model ve testlerle birkaç aşaması vardır. Son olarak uydu üzerinde kullanılacak sözde uçuş modeli oluşturulur. Öklid yükünün, halihazırda entegre edilmiş aletler ve teleskopla birlikte uçuş modeli şu anda Belçika’daki Centre Spatial de Liège’de bulunuyor.
Orada, uzaya uygunluğunu doğrulamak için gerekli olan bir dizi testten geçti. Yük ve bileşenler, sözde bir termal vakum odasında uzayın sıcaklık ve vakum koşullarına maruz bırakıldı. Örneğin, ekipmanın eksi 150 santigrat derecelik bir ortam sıcaklığında da düzgün çalışabileceğini kanıtlaması gerekiyordu. Bir kolimatör adı verilen bir simülatör yardımıyla, tüm optik bileşenleri kontrol etmek için yıldızların test görüntüleri de Öklid teleskopuna yansıtıldı. Bu testler başarıyla tamamlandı ve son yazılım sorunları artık ortadan kalktı.
Bir sonraki adımda faydalı yük, elektrik besleme ünitesi olan servis modülü ile birlikte uyduya entegre edileceği Torino’daki (İtalya) Thales Alenia Space Italy’ye (TASI) getirilecek. Üretim hatalarını ortadan kaldırmak için “kabul testleri” olarak adlandırılan başka testler de burada yapılır. Öklid daha sonra Kourou’daki (Fransız Guyanası) Avrupa uzay limanına nakledilecek. Misyonun, 2022’nin sonlarında bir Soyuz fırlatma aracıyla orada uzaya fırlatılması planlanıyor.
Öklid konsorsiyumuna yüksek Alman katılımı
Öklid, Avrupa Uzay Ajansı ESA’nın Kozmik Vizyon programından bir görevdir. Öklid konsorsiyumu, Almanya dahil 17 ülkeden bilim adamlarını ve mühendisleri içeriyor. Garching’deki Max Planck Dünya Dışı Fizik Enstitüsü, Heidelberg’deki Max Planck Astronomi Enstitüsü, Bonn Üniversitesi ve Münih’teki Ludwig Maximilian Üniversitesi misyona dahil oldular ve başladıktan sonra da desteklemeye devam edecekler. Federal Ekonomi ve Enerji Bakanlığı’nın (BMWi) fonlarıyla, DLR’deki Alman Uzay Ajansı, özellikle NISP aracı için donanım ve yazılımın geliştirilmesi olmak üzere faydalı yüke önemli katkılarda bulundu. Bilimsel verilerin değerlendirilmesinin bir parçası olan Alman veri merkezi ve yazılımının inşası da bu fon yardımı ile gerçekleştirilmelidir.