bencede
New member
Temel besin kümelerinden biri olan karbonhidratlar öbür besinlerin bedene alınmasına ve sindirilmesine yardım ederek bedenin güç muhtaçlığını süratle karşılar ve bu da kümenin temel özelliklerindendir. Fakat tüketmemiz gerekenin doğal karbonhidratlar olduğu unutulmamalıdır. Meyve şekeri olarak bilinen fruktoz da bir karbonhidrattır. Karbonhidratlar üç kümeye ayrılır:
sıradan Şekerler (Monosakkaritler): Üzüm şekeri (Glikoz), meyve şekeri (Fruktoz), altı tane karbonlu şeker (Galaktoz)
İkili Şekerler (Disakkaritler): Süt şekeri (Laktoz), çay şekeri (Sakkaroz), malt şekeri (Maltoz)
Çoklu şekerler (Polisakkaritler): Nişasta (Bitkilerde bulunan depo karbonhidrat) glikojen (Kas ve karaciğerdeki depo karbonhidrat), selüloz (Bitkilerde bulunan posa lif yapısı)
Glikoz: sıradan bir şeker olan glikoz ömür için en değerli karbonhidratlardan biridir ve organizmanın esas güç deposudur. Gücün bir başka deyişle şekerin hücre tarafınca kullanılabilir halidir.
Beyin ve alyuvarlar güç olarak yalnızca glikozu kullanırlar. Glikoz, kanda özgür biçimde bulunur. Glikoz besinlerden en çok üzüm ve balda bulunur. Her şeker yapısı emilebilmek ve kullanılabilmek için glikoza dönüşmek zorundadır. Glikoza dönüşemeyen şeker ise yağa dönüşerek depolanma eğilimindedir.
ALKOL TESİRİ
Fruktoz: Fruktoz meyvelerde bulunan ve “meyve şekeri” diye bilinir. Bal, pekmez, üzüm, ağaç meyveleri, kavun karpuz ailesi, dutsu meyveler bol bol fruktoz içerir. Lakin yalnızca meyvelerde değil bilhassa birtakım kök sebzelerde de fruktoz vardır. Her meyve ve sebzede farklı ölçülerde bulunan doğal bir şekerdir. Glikozdan daha yavaş depo edilir. Bilhassa birebir ölçüde fruktoz ve glikoz tüketildiğinde kan şekeri düzeyi glikoz tüketenlerde daha süratli yükselir.
Yaygın kullanılan iki tip fruktoz vardır: Kristalin fruktoz ve mısır şurubu. Bu iki tip fruktozun birçok vakit birebir eser oldukları yanılgısına düşülür. Kristalin fruktoz, fruktozca güçlü bir cins mısır şurubundan üretilen ve yalnızca fruktoz içeren bir eser ve bir monosakkarit iken; yüksek fruktozlu mısır şurubu, glikoz ve fruktoz karıştırılarak elde edilen bir disakkarittir.
Fruktoz, sıkça sıhhat sıkıntılarına yol açtığı ya da açabildiği sav edilen bir şekerdir. Karaciğer fruktozu daima olarak yağa çevirme eğilimindedir. Ayrıyeten fruktoz, insan bedeninde alkol mamüllerinin gösterdiği hasarın bir benzerini gösterir.
Laktoz: Süt şekeri ve hayvansal kaynaklı bir şekerdir. İnsan sütünde de bulunur.
Sakkaroz (Sükroz): Çay şekeri diye isimlendirilir. Saf sakkaroz üretiminde kullanılan şekerkamışı ve şekerpancarı suyu çıkarıldıktan daha sonra temizlenir. Akabinde yeniden su katılarak konsantrasyonu artırılır ve son eser olarak %99,9 oranında saf sakkaroz elde edilir. Bu son eserden de küp şeker, tozşeker yahut esmer şeker üretilir.
Nişasta: Nişasta, bitkilerde meyve, tohum, kök gövdesi ve yumru köklerde bulunan bir karbonhidrattır. Bitkilerin güç kaynağıdır ve biroldukça glikoz molekülünün birleşmesinden meydana gelmiştir. Sindirimi daha uzun sürer. Ülkemizde nişastanın esas kaynakları buğday, pirinç, patates ve mısırdır. Ekmek değerli bir nişasta kaynağı olup buğday unundan hazırlanır. Yemeklik baklagiller de (bakla, mercimek, nohut) nişasta bakımından zengindir.
Glikojen: İnsan ve hayvan bedenindeki karbonhidratın depolanmış formudur. en çok glikojen karaciğer ve kaslarda bulunur. Gerektiğinde çabucak kullanılabilecek yedek güç kaynağıdır. Glikojen ATP (adenozin trifosfat) üretmek yani güç oluşturmak için glikoza dönüşür. Karbonhidratların glikojen olarak depolanması sırasında 1 gr glikojen 3 cc su tutmaktadır. Fazla karbonhidrat tüketimine bağlı ödem ve selülit oluşumunun kıymetli sebeplerinden biridir.
Selüloz: Bitkisel yapıda yer alırlar. Yiyeceklerin posa denilen sindirilemeyen kısımlarıdır. Günlük diyetimiz 10-15 gr selüloz içerir. Ağızdan alınan selülozun yaklaşık yarısı dışkı ile atılır. Çiğ ve kabuğu ile yenen meyve ve sebzeler ile kepekli tahıl eserleri selüloz tarafından güçlü yiyeceklerdir. Güç bedelleri yoktur ancak bağırsak hareketlerini artırarak, tertipli çalışması için gerekli posayı sağlarlar.
Tüm karbonhidratlar güç elde etmek için glikoza çevrilir. Kullanılmayan fazla karbonhidrat, bedende yağ olarak depo edilir. En yeterli karbonhidratlar sebzeler, meyve ve rafine olmamış tahıllarda bulunur. Sağlıklı olan doğal karbonhidratlar; bal, pekmez ve kuru üzüm iken, uygun olmayan karbonhidratlar ise rafine (beyaz) şeker, beyaz un ve eserleridir.
Bu hususta ve benzeri konularda daha fazla bilgi edinmek için “Güzel, Memnun ve Sağlıklı’’ kitabımdan faydalanabilirsiniz.
Nöralterapi ve Hüseyin Nazlıkul’un başka tedavi formlarına ulaşmak için tıklayınız
Hüseyin Nazlıkul
sıradan Şekerler (Monosakkaritler): Üzüm şekeri (Glikoz), meyve şekeri (Fruktoz), altı tane karbonlu şeker (Galaktoz)
İkili Şekerler (Disakkaritler): Süt şekeri (Laktoz), çay şekeri (Sakkaroz), malt şekeri (Maltoz)
Çoklu şekerler (Polisakkaritler): Nişasta (Bitkilerde bulunan depo karbonhidrat) glikojen (Kas ve karaciğerdeki depo karbonhidrat), selüloz (Bitkilerde bulunan posa lif yapısı)
Glikoz: sıradan bir şeker olan glikoz ömür için en değerli karbonhidratlardan biridir ve organizmanın esas güç deposudur. Gücün bir başka deyişle şekerin hücre tarafınca kullanılabilir halidir.
Beyin ve alyuvarlar güç olarak yalnızca glikozu kullanırlar. Glikoz, kanda özgür biçimde bulunur. Glikoz besinlerden en çok üzüm ve balda bulunur. Her şeker yapısı emilebilmek ve kullanılabilmek için glikoza dönüşmek zorundadır. Glikoza dönüşemeyen şeker ise yağa dönüşerek depolanma eğilimindedir.
ALKOL TESİRİ
Fruktoz: Fruktoz meyvelerde bulunan ve “meyve şekeri” diye bilinir. Bal, pekmez, üzüm, ağaç meyveleri, kavun karpuz ailesi, dutsu meyveler bol bol fruktoz içerir. Lakin yalnızca meyvelerde değil bilhassa birtakım kök sebzelerde de fruktoz vardır. Her meyve ve sebzede farklı ölçülerde bulunan doğal bir şekerdir. Glikozdan daha yavaş depo edilir. Bilhassa birebir ölçüde fruktoz ve glikoz tüketildiğinde kan şekeri düzeyi glikoz tüketenlerde daha süratli yükselir.
Yaygın kullanılan iki tip fruktoz vardır: Kristalin fruktoz ve mısır şurubu. Bu iki tip fruktozun birçok vakit birebir eser oldukları yanılgısına düşülür. Kristalin fruktoz, fruktozca güçlü bir cins mısır şurubundan üretilen ve yalnızca fruktoz içeren bir eser ve bir monosakkarit iken; yüksek fruktozlu mısır şurubu, glikoz ve fruktoz karıştırılarak elde edilen bir disakkarittir.
Fruktoz, sıkça sıhhat sıkıntılarına yol açtığı ya da açabildiği sav edilen bir şekerdir. Karaciğer fruktozu daima olarak yağa çevirme eğilimindedir. Ayrıyeten fruktoz, insan bedeninde alkol mamüllerinin gösterdiği hasarın bir benzerini gösterir.
Laktoz: Süt şekeri ve hayvansal kaynaklı bir şekerdir. İnsan sütünde de bulunur.
Sakkaroz (Sükroz): Çay şekeri diye isimlendirilir. Saf sakkaroz üretiminde kullanılan şekerkamışı ve şekerpancarı suyu çıkarıldıktan daha sonra temizlenir. Akabinde yeniden su katılarak konsantrasyonu artırılır ve son eser olarak %99,9 oranında saf sakkaroz elde edilir. Bu son eserden de küp şeker, tozşeker yahut esmer şeker üretilir.
Nişasta: Nişasta, bitkilerde meyve, tohum, kök gövdesi ve yumru köklerde bulunan bir karbonhidrattır. Bitkilerin güç kaynağıdır ve biroldukça glikoz molekülünün birleşmesinden meydana gelmiştir. Sindirimi daha uzun sürer. Ülkemizde nişastanın esas kaynakları buğday, pirinç, patates ve mısırdır. Ekmek değerli bir nişasta kaynağı olup buğday unundan hazırlanır. Yemeklik baklagiller de (bakla, mercimek, nohut) nişasta bakımından zengindir.
Glikojen: İnsan ve hayvan bedenindeki karbonhidratın depolanmış formudur. en çok glikojen karaciğer ve kaslarda bulunur. Gerektiğinde çabucak kullanılabilecek yedek güç kaynağıdır. Glikojen ATP (adenozin trifosfat) üretmek yani güç oluşturmak için glikoza dönüşür. Karbonhidratların glikojen olarak depolanması sırasında 1 gr glikojen 3 cc su tutmaktadır. Fazla karbonhidrat tüketimine bağlı ödem ve selülit oluşumunun kıymetli sebeplerinden biridir.
Selüloz: Bitkisel yapıda yer alırlar. Yiyeceklerin posa denilen sindirilemeyen kısımlarıdır. Günlük diyetimiz 10-15 gr selüloz içerir. Ağızdan alınan selülozun yaklaşık yarısı dışkı ile atılır. Çiğ ve kabuğu ile yenen meyve ve sebzeler ile kepekli tahıl eserleri selüloz tarafından güçlü yiyeceklerdir. Güç bedelleri yoktur ancak bağırsak hareketlerini artırarak, tertipli çalışması için gerekli posayı sağlarlar.
Tüm karbonhidratlar güç elde etmek için glikoza çevrilir. Kullanılmayan fazla karbonhidrat, bedende yağ olarak depo edilir. En yeterli karbonhidratlar sebzeler, meyve ve rafine olmamış tahıllarda bulunur. Sağlıklı olan doğal karbonhidratlar; bal, pekmez ve kuru üzüm iken, uygun olmayan karbonhidratlar ise rafine (beyaz) şeker, beyaz un ve eserleridir.
Bu hususta ve benzeri konularda daha fazla bilgi edinmek için “Güzel, Memnun ve Sağlıklı’’ kitabımdan faydalanabilirsiniz.
Nöralterapi ve Hüseyin Nazlıkul’un başka tedavi formlarına ulaşmak için tıklayınız
Hüseyin Nazlıkul