Bugün oğlum Niccolò 14 yaşına giriyor ve – hediye olarak – ona muffin yaptım. Garip? İnanmıyorum. Ve nedenini açıklamaya çalışıyorum. Ayrılmış bir baba olarak, pek çok doğum gününde yaptığım gibi günü onunla geçiremeyeceğim, bu yüzden ona duyduğum tüm sevgiyi gösterecek bir şey yaratmaya karar verdim.
Hakikaten bir baba oğlunu istediği kadar göremiyorsa Bir ebeveyn hiçbir şekilde kendini aşağılanmış, yarı yarıya veya eksik hissetmemelidir. Ve eğer İtalya’da evlilik veya birlikte yaşama sırasında çocukların günlük ihtiyaçlarını karşılayanın çok sık anne olduğu doğruysa (çocuklarda erkeklerin çalışması ve yavrulara dişilerin bakması gerektiği fikrini besleyen sağlıklı bir uygulamadan uzaktır) , ayrılıkla birlikte, bir babanın sevgisine açıkça tanıklık eden “anaç” jestlerle bile, kişinin çocukları ile duygusal bir bağı sürdürmenin veya yeniden kurmanın çok önemli olduğunu deneyimledim.
Bir oğul, her zaman fiziksel olarak yanındaysa babasına yakın hissetmez, ama ona güvenebilirse, ihtiyaç duyduğunda duygusal olarak ve günlük yaşamda desteklenebilirse. Anne ve babası başka bir şehirde çalışan ya da aylarca yurt dışında uzun süre kaldıktan sonra eve dönen, henüz ayrılmamış çiftlerin çocuklarını düşünün. Çocuk kendisini ebeveyninden ayıran kilometrelerce yakın veya uzak hissetmeyecek, ancak duygusal yakınlık veya mesafe olacak. Ve hiç şüphe yok ki bunu sürdürmek ve teşvik etmek ebeveynin sorumluluğundadır, kesinlikle çocuğun değil.
Aynı şey ayrılık durumunda da olur: Babanın kalıplaşmış fikrinin ötesine geçen bağlar oluşturmak, sadece para ödeyerek veya çocuklarını eğlendirerek (eğlenceli baba) aklını başından alan baba klişesinden (genellikle annelerin kendileri tarafından körüklenir) kaçmak. Bunun yerine aşkın cinsiyeti yoktur, sadece çocuğuna duyulan aşk vardır.
Böylece bir şeyler pişirmek (tatlı veya başka bir yemek), beslerken bile çocukla ilgilenmek, baba sevgisinin tıpkı anne sevgisi gibi olduğunu, koşulsuz ve sonsuz olduğunu insanlara hissettirmenin en basit yolu bence. Çocuğun herhangi bir davranışından, başarısından veya başarısızlığından bağımsızdır. Bu yüzden bugün Niccolò’ya biraz kek getiriyorum ve onun bana her zaman güvenebileceğini bildiğim için huzur içinde büyümeye devam etmesi en iyi dileklerimle.
Not: Çöreklere ek olarak Niccolò’nun Playstation 5’i satın almak istediği için kenara biraz para koymasına yardım ediyorum.
İlgili
Hakikaten bir baba oğlunu istediği kadar göremiyorsa Bir ebeveyn hiçbir şekilde kendini aşağılanmış, yarı yarıya veya eksik hissetmemelidir. Ve eğer İtalya’da evlilik veya birlikte yaşama sırasında çocukların günlük ihtiyaçlarını karşılayanın çok sık anne olduğu doğruysa (çocuklarda erkeklerin çalışması ve yavrulara dişilerin bakması gerektiği fikrini besleyen sağlıklı bir uygulamadan uzaktır) , ayrılıkla birlikte, bir babanın sevgisine açıkça tanıklık eden “anaç” jestlerle bile, kişinin çocukları ile duygusal bir bağı sürdürmenin veya yeniden kurmanın çok önemli olduğunu deneyimledim.
Bir oğul, her zaman fiziksel olarak yanındaysa babasına yakın hissetmez, ama ona güvenebilirse, ihtiyaç duyduğunda duygusal olarak ve günlük yaşamda desteklenebilirse. Anne ve babası başka bir şehirde çalışan ya da aylarca yurt dışında uzun süre kaldıktan sonra eve dönen, henüz ayrılmamış çiftlerin çocuklarını düşünün. Çocuk kendisini ebeveyninden ayıran kilometrelerce yakın veya uzak hissetmeyecek, ancak duygusal yakınlık veya mesafe olacak. Ve hiç şüphe yok ki bunu sürdürmek ve teşvik etmek ebeveynin sorumluluğundadır, kesinlikle çocuğun değil.
Aynı şey ayrılık durumunda da olur: Babanın kalıplaşmış fikrinin ötesine geçen bağlar oluşturmak, sadece para ödeyerek veya çocuklarını eğlendirerek (eğlenceli baba) aklını başından alan baba klişesinden (genellikle annelerin kendileri tarafından körüklenir) kaçmak. Bunun yerine aşkın cinsiyeti yoktur, sadece çocuğuna duyulan aşk vardır.
Böylece bir şeyler pişirmek (tatlı veya başka bir yemek), beslerken bile çocukla ilgilenmek, baba sevgisinin tıpkı anne sevgisi gibi olduğunu, koşulsuz ve sonsuz olduğunu insanlara hissettirmenin en basit yolu bence. Çocuğun herhangi bir davranışından, başarısından veya başarısızlığından bağımsızdır. Bu yüzden bugün Niccolò’ya biraz kek getiriyorum ve onun bana her zaman güvenebileceğini bildiğim için huzur içinde büyümeye devam etmesi en iyi dileklerimle.
Not: Çöreklere ek olarak Niccolò’nun Playstation 5’i satın almak istediği için kenara biraz para koymasına yardım ediyorum.
İlgili